Είναι για όλους οι πολεμικές τέχνες;
13/05/2009 — δημοσίευση του Sensei Νίκου Κορρέ σε περιοδικό.
Κάθε πολεμική τέχνη μέσα στα προτερήματα που προβάλει με σκοπό τη διαφήμιση της είναι και η μεγάλη μερίδα πληθυσμού που απευθύνεται. Αυτό σημαίνει ότι ένας κύριος 60 χρονών, καπνιστής, παχύσαρκος, με χοληστερίνη και ιστορικό εμφράγματος μπορεί να ξεκινήσει Judo ή πυγμαχία. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό εδώ υπάρχει λάθος πληροφόρηση η οποία, τις περισσότερες φορές, παράγεται από τους ίδιους τους εκπαιδευτές σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν νέες εγγραφές.
Δεν είναι όλες οι πολεμικές τέχνες για όλους τους ανθρώπους και το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις τέχνες, καλές και μη. Ο διαχωρισμός των τεχνών βοηθά στην ευκολότερη κατανόηση της φύσης κάθε μιας από αυτές. Στο κύκλο των πολεμικών τεχνών είθισται, λαθεμένα, να διαχωρίζονται σε εσωτερικές και εξωτερικές ή σωματικές. Εσωτερικές ονομάζονται εκείνες οι πολεμικές τέχνες όπου κανένα σωματικό προσόν δεν αποτελεί εφόδιο για την εκμάθηση της. Εδώ όμως υπάρχει μια παρανόηση. Η κατανόηση των πολεμικών τεχνών στο αρχάριο επίπεδο ακόμα και των εσωτερικών τεχνών απαιτεί σωματική κόπωση και κάποιο σωματικό προσόν μπορεί να βοηθήσει στην εξέλιξη της (για παράδειγμα η ευλυγισία ή αντοχή). Άρα ένας καλύτερος διαχωρισμός θα ήταν αν λέγαμε ότι στα ανώτερα στάδια εξέλιξης υπάρχουν τέχνες που βασίζονται στα σωματικά χαρακτηριστικά και κάποιες άλλες όχι. Σαν παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω τη Γιόγκα. Είναι βέβαιο ότι μια κοπέλα η οποία έχει κάνει μπαλέτο παλιότερα και είναι αδύνατη θα μπορέσει να προσαρμόσει το σώμα της καλύτερα σε μια δύσκολη θέση της Γιόγκα από μια 50χρονη νοικοκυρά με κάποια περιττά κιλά. Μετά όμως από δέκα χρόνια εξέλιξης μέσα στη τέχνη δεν θα υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα τους. Και οι δυο θα βιώνουν το ίδιο αίσθημα ικανοποίησης παίρνοντας την ίδια θέση. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν τέχνες όπου στόχος πέρα από την τεχνική κατάρτιση είναι και η αύξηση των σωματικών χαρακτηριστικών όπως η αντοχή, η δύναμη η ευλυγισία. Αυτή η πλευρά είναι η πιο παρεξηγημένη στο χώρο. Λόγος είναι η κακή πληροφόρηση και οι λάθος επιλογές. Ας δούμε το θέμα λίγο βαθύτερα.
Σίγουρα όσοι ασχολείστε μακροχρόνια με τις πολεμικές τέχνες θα έχετε διαπιστώσει ότι από τον ίδιο δάσκαλο βγαίνουν πολύ διαφορετικοί μαθητές. Όπως διαχωρίσαμε τις τέχνες έτσι θα πρέπει να διαχωρίσουμε και τους ανθρώπους.
Ηλικία
Είναι ίσως ο σημαντικότερος παράγοντας επιλογής μιας πολεμικής τέχνης. Στην παιδική ηλικία ενδείκνυται μια πολεμική τέχνη η οποία θα συνδυάζει τη τεχνική με την ανάπτυξη σωματικών λειτουργιών. Αυτή η τέχνη μέσα από τη σωστή εκπαίδευση θα προάγει την άμιλλα, την αγωνιστικότητα, το σεβασμό του συνανθρώπου, την αυτοπεποίθηση και τη προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Με παιγνιώδη μορφή θα αναπτύσσεται η ταχύτητα, η ευλυγισία, η δύναμη και η τεχνική. Υπάρχουν πολεμικές τέχνες όπως το Tae Kwon Do, Judo, Karate όπου η διδασκαλία μικρών παιδιών είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη. Σε μεγαλύτερη ηλικία η επιλογή της πολεμικής τέχνης έχει να κάνει με άλλα κριτήρια αφού ένα βασικό κομμάτι του ψυχολογικού κόσμου έχει διαμορφωθεί. Εδώ η επιλογή έχει να κάνει με τέχνες που βοηθούν στην απομάκρυνση του άγχους και ταυτόχρονα προάγουν μια καλή υγεία χωρίς μεγάλες σωματικές επιβαρύνσεις.
Ψυχισμός
Το σύνολο των ψυχικών λειτουργιών κάθε ανθρώπου. Η πολεμική τέχνη προάγει την ειρήνη μέσα από τη μάχη. Αυτό το γεγονός δεν το αντιλαμβάνονται όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχουν καταστάσεις όπου η επιλογή οποιασδήποτε πολεμικής τέχνης είναι λαθεμένη. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η παιδική επιθετικότητα και ο ναρκισσισμός της εφηβικής και νεανικής ηλικίας.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η επιλογή πολεμικής τέχνης στην αντιμετώπιση της επιθετικότητας στη παιδική ηλικία έχει αποτέλεσμα της τάξης του 50% επί του συνόλου. Το υπόλοιπο 40% δε σημείωσε καμία πρόοδο και σε ένα 10% τα συμπτώματα εντάθηκαν. Η αποτελεσματικότητα στον εφηβικό ναρκισσισμό είναι ακόμα μικρότερη. Η επιλογή μιας τέχνης όπου υπάρχει έντονα η μαχητικότητα, η αγωνιστικότητα και η νίκη δεν είναι σωστή. Εκεί μια τέχνη όπου δεν υπάρχουν αγώνες και το στοιχείο της ευλυγισίας μυαλού και σώματος πρωταγωνιστούν θα βοηθήσει περισσότερο. Όπως γίνεται αντιληπτό θα πρέπει όταν καταλάβουμε σαν εκπαιδευτές μια τέτοια συμπεριφορά να ενημερώνουμε άμεσα τον γονέα. Πολλοί μεγάλοι εκπαιδευτές χρησιμοποιούν τη συνέντευξη με το μαθητή για να κατανοήσουν καλύτερα το ψυχισμό του. Οι ερωτήσεις είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να μη γίνεται άμεσα αντιληπτός ο σκοπός του εκπαιδευτή. Όταν υποπέσει στην αντίληψη του μια ανάρμοστη συμπεριφορά, ενημερώνεται ο γονέας όπου εκεί αναφέρουμε όλα όσα έχουμε συμπεριλάβει για τη τελική εικόνα που σχηματίσαμε. Δυσκολότερο γίνεται όταν πρέπει να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια συμπεριφορά σε μεγαλύτερη ηλικία. Τότε ο εκπαιδευτής λέει την άποψη του κατ’ ιδίαν και προτείνει την κατάλληλη λύση. Από το πόσο ειλικρινής είναι ο εκπαιδευτής θα εξαρτηθεί και η εξέλιξη αυτού του ατόμου. Πρέπει να τονίσουμε ότι η επίσκεψη σε ένα ψυχολόγο δεν αποτελεί ταμπού αλλά μια ανάγκη της εποχής μας.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αυτό οδηγεί σε συγκεκριμένες προτιμήσεις στις πολεμικές τέχνες. Είναι σωστό να επιλέγετε τις τέχνες εκείνες που θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε κομμάτια του σώματος και του εαυτού σας που είναι παραμελημένα. Μην επιλέγετε πράγματα που δε μπορείτε να κάνετε γιατί θα απογοητευτείτε σύντομα. Το να επιλέξετε μια πολεμική τέχνη η οποία έχει σαν κύριο κομμάτι της προπόνησης την ευλυγισία και την εκρηκτικότητα ενώ εσείς πάσχετε από οσφυαλγία και αυχενικό σύνδρομο είναι λάθος επιλογή. Επίσης το να ζητάτε την αύξηση της δύναμης και της αντοχής μέσα σε μια τέχνη όπου εξελίσσεται μέσα από στάσεις και αναπνοές είναι λάθος. Γιαυτό και ο σύγχρονος τρόπος για να δεις αν και τι χρειάζεσαι είναι να δοκιμάσεις. Ένας μήνας είναι αρκετός για να καταλάβεις προς τα πού κατευθύνεται η τέχνη. Και όσοι εκπαιδευτές νομίζουν ότι οποιοσδήποτε μπει μέσα στο χώρο τους γνωρίζει ακριβώς τι ζητάει από την πολεμική τέχνη και τον εαυτό του, προφανώς ζουν σε άλλη εποχή. Εμείς πρέπει να παρουσιάσουμε σαν εκπαιδευτές όσο καλύτερα μπορούμε τις γνώσεις και τις αξίες που μεταφέρουμε για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας. Το να βοηθήσουμε κάποιον να επιλέξει, ακόμα και κάτι διαφορετικό από αυτό που εμείς κάνουμε, είναι πολεμική τέχνη.
Επόμενο άρθρο
03/06/2009
Ελεύθερος χρόνος και πολεμική τέχνη
Προηγούμενο άρθρο
03/04/2009
Μεταδοτικότητα και εμπειρία του εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών
Πρόσφατα άρθρα
18/02/2024
Τι είναι το Ντάιτο Ρίου Αϊκί Ζίου Ζίτσου
18/02/2024
20/07/2023
Πόσο ασφαλής είναι για τα παιδιά μας η ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες;
23/04/2023
Τι σημαίνει κόκιου νάγκε στο Αϊκίντο
23/05/2022
Κοβιντ-19 και ψυχοσωματικές ασθένειες. Ο ρόλος των πολεμικών τεχνών στην αντιμετώπιση τους.